"ആശുപത്രികളിൽ ദിനംതോറും നടക്കുന്ന മരണങ്ങൾ കാര്യമായ വാർത്തയാണോ? വിളക്കണച്ചു കൂരിരുളിൽ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നപ്പോൾ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു. സംഭാഷണം നമ്മുടെ ആശുപത്രികളിലെ ചെയ്തികളായിരുന്നു. ഘോരമായ ഇരുളിൽനിന്ന് അദ്ദേഹം ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ തുടർന്നു.
“നിങ്ങൾക്കു വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു സംഭവം കേൾ ക്കണമോ? ആശുപത്രിയിൽ കിടന്ന ഒരു ശവശരീരത്തെ മറ്റു ശവങ്ങളുടെ ഇടയിൽ നിന്ന് രണ്ടു ബന്ധുക്കൾ ഏറ്റുവാങ്ങി. ശവശരീരത്തെ ടാക്സിയുടെ ബാക്ക് സീറ്റിൽ വളച്ചുകിടത്തിക്കൊണ്ട് അവർ തിരിച്ചു. വഴി കുറെ പോകണം. മെയിൻ റോഡിൽനിന്ന് പതിനഞ്ചു മൈൽ കഴിഞ്ഞുള്ള, കുണ്ടും കുഴികളും നിറഞ്ഞ, അപ ധാനമായ റോഡ്, മഴ, ഇടികുടുക്കം, മിന്നൽ. ശവശരീരവുമായുള്ള അസുഖകരമായ യാത്ര ടാക്സി ഡ്രൈവർക്കു വേഗം അവസാനി പ്പിക്കണം. ടാക്സി ചീറിപ്പായുന്നു. കാ, ടോ എന്നുള്ള ശബ്ദ ത്തോടെ കാറ് കുഴികളിൽ ചാടുകയും കുലുങ്ങുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ഒരു കുഴിയിൽ ചാടിയപ്പോൾ ഡ്രൈവറും ബന്ധു ക്കളും ഒന്നു നടുങ്ങി. കാരണം, ശവശരീരം ഒന്നു ദീർഘമായി ഞരങ്ങിയോ? ഭീതിയോടെ ചെവിയോർത്തുകൊണ്ട് ടാക്സി പതുക്കെ വിട്ടു. വീണ്ടും ഒരു കുഴിയിൽ കാറു ചാടിയപ്പോൾ ശവ ശരീരം പൊത്തോന്നു മറിഞ്ഞുവീഴുകയും ദൈവത്തെ വിളിച്ചു കരയുകയും ചെയ്തു.
“വീടടുത്തപ്പോൾ ദുഃഖത്തോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന മാതാ പിതാക്കളുടെ മുമ്പിലേക്കു ബന്ധുക്കളുടെ രണ്ടു തോളുകളിലും പിടിച്ചുകൊണ്ടു ശവശരീരം പതുക്കെപ്പതുക്കെ നടന്നുചെന്ന് മാതാവിനോട് അവശതയോടെ കഞ്ഞി വേണമെന്നു പറഞ്ഞു.ക്ഷണത്തിൽ കഞ്ഞി തയ്യാറായി, അതു ശവശരീരം മാതാവിന്റെ കൈയിൽനിന്ന് ആർത്തിയോടെ വാങ്ങി കുടിച്ചു.
"ഓർക്കുക. അങ്ങനെ പത്തു കൊല്ലം മുമ്പു നമ്മുടെ നാട്ടിലെ പ്രസിദ്ധ ഡോക്ടർ മരിച്ചതായി സർട്ടിഫൈ ചെയ്ത ശവശരീര മാണു നിങ്ങളുടെ അടുത്തു കിടക്കുന്ന ഈ ഞാൻ!"
